-
1 zw|olnić2
pf — zw|alniać2 impf Ⅰ vt 1. (rozluźnić) to release, to relax [uścisk, chwyt]- zwolnić cięciwę łuku to unstring a bow2. (pozbawić pracy) to dismiss, to lay off- zwolnić pracownika dyscyplinarnie to dismiss an employee on disciplinary grounds- z kopalni zwolnili wtedy wiele ludzi they laid off a lot of people from the mine at that time3. (wypuścić na wolność) to release, to discharge- zwolnić kogoś z więzienia/aresztu to release sb from prison/custody- zwolnić kogoś za kaucją/warunkowo to release sb on bail/on parole4. (przestać zajmować) to vacate [pokój, mieszkanie] 5. (uwolnić od obowiązku) to exempt, to release- zwolnić kogoś z lekcji/dyżuru to excuse sb from class/duty- zwolnić kogoś ze służby wojskowej to exempt sb from military service- zwolnić kogoś z odpowiedzialności za coś to absolve sb of responsibility for sth- zwolnić kogoś z opłat to exempt sb from payment- zwolnić kogoś od kary to let sb off- przedsiębiorstwa zwolnione od podatku companies exempt from taxation- darowizny zwolnione od podatku tax-deductible a. tax-exempt donations- towary zwolnione od cła duty-free goodsⅡ zwolnić się — zwalniać się 1. (uzyskać zgodę na wyjście) to be excused- zwolniła się z ostatnich dwóch lekcji she was excused from the last two classes- zwolnił się wcześniej z pracy he excused himself and left work early2. (odejść z pracy) to hand in one’s notice, to give up one’s job; to quit pot.- jeśli nie dostanę podwyżki, zwalniam się if I don’t get a rise, I’m quitting- zwolnił się z pracy, żeby opiekować się chorym synem he gave up his job in order to take care of his sick son3. (zostać opuszczonym) [pokój, mieszkanie] to be vacated- długo czekał, aż zwolni się stolik he had to wait a long time for a table- zwolnił się etat w księgowości there’s a vacancy in the accounting departmentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zw|olnić2
-
2 rzucać
impf ⇒ rzucić* * *1. (-cam, -casz); perf - cić; vt(piłkę, kamień) to throw; (cień, kostkę, spojrzenie) to throw, to cast; (rodzinę, dom) to abandon, to desert; (chłopaka, dziewczynę) to drop, to jilt; (palenie, wódkę, pracę) to quit; (uwagę, słówko) to throw in2. vi(o autobusie, o samochodzie) to tossrzucać czar lub urok — to cast a spell
* * *ipf.1. + Acc. l. Ins. (= ciskać) throw, cast; ( z dużą siłą) fling, hurl; ( jak najdalej w danym kierunku) project; (piłkę baseballową, kamień) pitch; (= podrzucać) toss; (= zrzucać) dash, dump, chuck ( sth somewhere); rzucać piłkę do kogoś throw a ball to sb; rzucać piłką w kogoś throw a ball at sb; rzucać karty na stół ( kończąc grę) chuck in one's hand; rzucać kośćmi cast l. roll dice; rzucać monetą toss l. flip a coin ( o coś for sth); rzucać kotwicę żegl. cast l. drop anchor; rzucać młotem sport put the shot.2. przen. rzucać cień na kogoś/coś cast a shadow on sb/sth; rzucać coś w kąt (= przestać się zajmować czymś) cast sth aside; rzucać gromy na kogoś/coś thunder against sb/sth; rzucać komuś kłody pod nogi put a spoke in sb's wheel; rzucać komuś rękawicę fling l. throw down the gauntlet to sb; rzucać (w kogoś) mięsem pot. hurl abuse at sb; rzucać obelgi hurl insults; rzucać światło na coś cast l. throw l. shed light on sth; rzucać snop światła na coś project l. throw a beam of light on l. onto sth; ten fakt rzuca (nowe) światło na sprawę this fact sheds a new light on the issue; rzucać przezrocze na ekran project a slide on a screen; rzucać komuś ukradkowe spojrzenie cast a furtive glance at sb; rzucać słowa na wiatr speak idly; rzucać myśl l. pomysł come up with an idea.3. (= wywoływać jakiś stan) rzucać na kogoś oskarżenia throw accusations at sb; rzucać na kogoś podejrzenie throw suspicion on sb; rzucać na kogoś oszczerstwa cast aspersions on sb; rzucać na kogoś czary cast a spell on sb; rzucać klątwę na kogoś put a curse on l. upon sb; rel. pronounce an anathema upon sb; rzucać pierwszy kamień Bibl. (= rozpoczynać oskarżenia) cast the first stone.4. (= potrząsać, poruszać gwałtownie) jerk, throw about, fling about, toss (about); ( o pojeździe) (= szarpać, trząść się) jerk, jolt, bump; rzucać głową toss l. jerk one's head; rzucać rękami trash about with one's arms; samochód rzucał na wyboistej drodze the car jolted on the bumpy road.5. (= przewracać, szarpać) rzucać kogoś na ziemię fling l. hurl sb to the ground; rzucać kimś o coś fling l. hurl sb against sth; rzucać kogoś na kolana (przen. (= upokorzyć, podporządkować sobie)) bring sb to his l. her knees; rzucać kogoś na głęboką wodę (przen. (= postawić przed kimś trudne zadanie)) throw l. pitch sb in at the deep end; fale rzucały statkiem na wszystkie strony the waves tossed the ship to and fro.6. (= wysyłać, wyprawiać) rzucać oddziały do walki send troops into battle; rzucać coś na rynek launch sth on the market; rzucać swój kraj w wir wojny precipitate one's country into war.7. (= porzucać) abandon, forsake, desert; pot. drop, chuck (in), jack (in); rzucić żonę/męża abandon one's wife/husband; rzucić rodzinę/przyjaciół forsake one's friends/family; rzuciła swojego chłopaka she chucked her boyfriend; rzuciłem robotę I chucked in my job; rzucę to wszystko w diabły pot. I'm going to jack it all in.8. (= zrywać z nałogiem) give ( sth) up; pot. kick ( sth); rzucać palenie/picie give up smoking/drinking.10. (= przerzucać) throw; rzucać most przez rzekę throw a bridge across the river.11. pot. (= podawać) chuck; rzuć mi gazetę chuck me the paper.ipf.1. (= skakać w dół) plunge, jump, throw o.s.; rzucać się z urwiska do morza plunge over a cliff into the sea.2. (= kierować się gdzieś pędem) dart, dash, rush, start, lunge, fling o.s., hurl o.s.; rzucić się do ucieczki bolt; dart away; make a bolt l. dash l. run for it; rzucać się do walki fling o.s. into battle; rzucać się naprzód leap forward, lunge forward; rzucać się komuś na pomoc rush to sb's rescue.3. rzucać się w oczy stand out; be conspicuous; pot. stick out (like a sore thumb); stick out a mile.4. (= miotać się) toss about l. around, jerk about l. around.5. (= atakować) throw o.s. l. one's weight (na kogoś/coś at sb/sth); go (na kogoś/coś at l. for sb/sth); ( o drapieżniku) pounce (na kogoś/coś on l. upon sb/sth); rzucać się komuś do gardła go at sb's throat; rzucił się na nią z nożem he went for her with a knife; rzucać się na wroga go at the enemy; rzucać się z motyką na słońce przen. bite off more than one can chew.6. (= padać, przypadać ciałem) rzucać się komuś w ramiona fling o.s. into sb's arms; rzucać się na kolana go down on one's knees; rzucać się do czyichś stóp throw o.s. to sb's feet.7. pot. (= sprzeciwiać się, awanturować się) kick up a fuss l. row l. stink; nie rzucaj się! take it easy!8. pot. rzucać się na coś (= oddawać się czemuś z zapałem) pitch into sth; rzuciliśmy się na jedzenie we pitched into the food.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzucać
-
3 odczep|ić
pf — odczep|iać impf Ⅰ vt (odłączyć) to uncouple [wagon, lokomotywę]; to unfasten [linę, spadochron]; (wypiąć z haka) to unhook; (wysupłać, odmotać) to unhitch- odczepił łódkę od pala he unhitched the boat from the poleⅡ odczepić się — odczepiać się [wagon, lokomotywa] to uncouple; [flaga, plandeka] to become unfixed- jacht odczepił się w czasie burzy the yacht slipped her moorings during the stormⅢ odczepić się pot. 1. (uwolnić się) to rid oneself (od kogoś/czegoś of sb/sth); (przestać się zajmować) to leave alone (od kogoś/czegoś sb/sth)- zespół nie mógł się odczepić od fanów the band couldn’t rid themselves of their fans- zabłąkany pies nie chciał się ode mnie odczepić a stray dog didn’t want to leave me alone2. pot. (zostawić) odczep się wreszcie! leave me alone, will you! pot.- proszę się ode mnie odczepić! get off my back! pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odczep|ić
См. также в других словарях:
wyłączyć — dk VIb, wyłączyćczę, wyłączyćczysz, wyłączyćłącz, wyłączyćczył, wyłączyćczony wyłączać ndk I, wyłączyćam, wyłączyćasz, wyłączyćają, wyłączyćaj, wyłączyćał, wyłączyćany 1. «unieruchomić, wstrzymać maszynę, mechanizm przerywając dopływ poruszającej … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
rzucić [cisnąć i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w kąt {{/stl 13}}{{stl 7}} gwałtownie przestać zajmować się czymś, zaniechać czegoś, porzucić, zaniedbać coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucić w kąt swoją robotę, pisanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarzucić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zarzucać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zarzucić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zarzucićcę, zarzucićci, zarzucićrzuć, zarzucićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zostawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zostawiać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie zostawić {{/stl 7}}{{stl 8}}{na kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}}suchej nitki {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zostawić {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zostawić — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
zostawiać — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
oderwać się — 1. Nie móc się oderwać od czegoś «być czymś całkowicie pochłoniętym»: (...) choć nie jest to książka łatwa, nie mogłam się od niej oderwać. Wczytywałam się uważnie we fragmenty, które początkowo wydawały mi się trudne. TSt 3/2000. 2. Oderwać się… … Słownik frazeologiczny
odrywać się — 1. Nie móc się oderwać od czegoś «być czymś całkowicie pochłoniętym»: (...) choć nie jest to książka łatwa, nie mogłam się od niej oderwać. Wczytywałam się uważnie we fragmenty, które początkowo wydawały mi się trudne. TSt 3/2000. 2. Oderwać się… … Słownik frazeologiczny
zaniedbać — dk I, zaniedbaćam, zaniedbaćasz, zaniedbaćają, zaniedbaćaj, zaniedbaćał, zaniedbaćany zaniedbywać ndk VIIIa, zaniedbaćbuję, zaniedbaćbujesz, zaniedbaćbuj, zaniedbaćywał, zaniedbaćywany «nie zrobić czegoś przez niedbalstwo, zlekceważenie, nie… … Słownik języka polskiego
zwolnić — dk VIa, zwolnićnię, zwolnićnisz, zwolnićnij, zwolnićnił, zwolnićniony zwalniać ndk I, zwolnićam, zwolnićasz, zwolnićają, zwolnićaj, zwolnićał, zwolnićany 1. «zmniejszyć szybkość, tempo czegoś, uczynić wolniejszym» Zwolnić kroku. Zwalniać bieg… … Słownik języka polskiego
